-Genellikle tropik bölgelerde yaşarlar-Yaprak kesimi sırasında,sonrasında ve öncesinde 500 bin karınca çalışır.Ve koca bir ağacın yapraklarını 1 günde kesip yuvalarına taşırlar.
-Karınca bu işlemi hiç bir alet kullanmadan gerçekleştirir.
-Durumu kavramak için;insanların ağaca oranını,karıncanın yaprağa olan oranıyla kıyaslayabiliriz.Yani bize göre ağaç ne kadar büyükse karıncalara göre bir yaprak o kadar büyüktür.Biz nasıl bu ağaçlardan faydalanabilmek için alet ihtiyacı duyuyorsak,karıncalarda aynı şekilde alete ihtiyaç duyar.Ancak arada büyük bir fark vardır.Bizim kullanacağımız aletler dışarıdan alabileceğimiz aletlerdir,ancak karıncalar bu aletlere yaratıldığı andan itibaren sahiptir.Karıncaların her birinde özelleşmiş çene bulunduğunu belirtmiştim.Yaprak kesen karıncaların çeneleri çinko benzeri bir yapıyla kaplıdır ve testere şeklindedir.Bu muhteşem yapı karıncanın işini oldukça kolaylaştırır.
-Ayrıca kesme işi ile görevli olan karıncalar işlerini kolaylaştırmak için,yaprağı kesmeden önce; yaprağın kırılganlığını artıran bir ses dalgası gönderirler.Neticede yaprak çok daha kırılgan olur ve daha kolay kesilir.
-Peki karınca bu ses dalgasının yaprağın kırılganlığını artıracak etkiye sahip olduğunu nereden bilmektedir?
-Yaprak kesimini tamamlandıktan sonra karıncaların her biri görevinin başına geçer ve yuvaya dönmek üzere yola koyulurlar.Bu sırada herhangi bir engelle karşılaştıklarında koruyucu işçi karıncalar hemen devreye girer.Mesela bir uçurum ile karşılaşan koloni hemen durur ve koruyucu karıncaların devreye girmesini bekler.Devreye giren koruyucu karıncalar hemen köprü vazifesi görecek şekilde birbirlerine kenetlenirler.Diğer karıncalar bu yapay köprünün üzerinden geçer ve tüm karıncalar geçtikten sonra koruyucu karıncalar eski halini alırlar.Ve yola devam ederler.
-Bu karıncaların yuvaları 5 metre derinliğinde ve yaklaşık 7 metre genişliğindedir.Ve yuva yaparken tam 40 ton toprağı dışarı taşırlar.
-Karıncalar yaprakları yuvalarına getirirler ancak yaprakları hemen yemezler.Ham madde olarak kullanırlar.Yapraklar ile karıncaların besin kaynağı olan mantarlar yetiştirilir.Mantarın yetiştirilme aşamaları ise şu şekildedir;
1)Yapraklar dejenfekte edilir,bakteri ve yabancı maddelerden arındırılır.Bu işlem karıncaların bedeninde üretilen antibiyotik özelliği gösteren madde ile yapılır.Dejenfekte edilmesinin sebebi ise;bakterilerin salgın hastalıklara neden olmasıdır.
Ancak karınca ne bakteri varlığından haberdardır ne de antibiyotiğin bakteri üzerindeki etkisinden.Ancak her seferinde Allah'ın ilhamı ile bu işlemi kusursuzca yerine getirirler.
2)Yapraklar karıncalar tarafından çiğnenir ve tarım yapılacak alana yayılır.
3)En son lapa olan yaprakların üzerine mantar mayalarlar.
Sonuç olarak ise;2 gün içinde yaprakların üzeri beyaz mantar ile dolar.
